5 Aralık 2010 Pazar

AYIP NE NEDEK?

Seni büyüten insanları yok saymak olabilir mi acaba..Ortaokulda kavga ettiğinde çocuklardan kaçıp saklandığın ev var ya hani.Bizim evimiz! Benim dün gibi aklımda da gözlerindeki o korku..

Sonra ben okumucam çalışıcam diye tutturduğunda; sana iş buldukları yerde, yaptığın hatayı da anımsadın mı? Hani korkudan eve gelememiştin. Babam bulmuştı seni,sakinleştirmişti.Patronunun darmadağın ettiğin arabasını, yaptırmıştı.Sonra sen yine okucam demiştin, yine sesi çıkmamıştı ya hiçbirinin.. Belki bu sefer başarır diye arkanda durmuşlardı.Ve yine pes edip ben çalışıcam dediğinde aynı destek.. Hiç gelmiyor mu aklına sahi?

Ya bir gün evlenicem ben diye geldiğinde;daha askere bile gitmemiştin halbuki.Bekle dediler ilk defa.Ama sen çook aşıktın ölürdün değil mi onsuz! Evlenmeliydin,evlendinde..Yine yanındaydılar, yine önce tepki gösterseler de sen istediğin için, senin fikrin önemli olduğu için kabul ettiler.Herkesin hala konuştuğu bir düğün yapıldı sana.Sadece dört ay sonra ondan da sıkıldın.Onsuz ölecek olan sen, birden onunla ölür hale geldin.Dışarı çıktığında arka cebine attığın oldu o, çok kıymetli evlilik yüzüğün..Yakalandığında da bahanen hazırdı hep.Elini yıkamıştın ondan çıkmıştı parmağından..Sonra birşey oldu yine ben onu seviyorum dedin ille de çocuğum olsun diye tutturdun.Aslında umut vericiydi bu.Tekrar aynı hataları yapabileceğini hissetselerde sustular..

Sonra o güzellik geldi dünyaya. Böyle sapsarı saçlar ,gözler yemyeşil.İlk günlerindeki telaşın,özverin takdire şayandı doğrusu.Ama baba olmayı bile beceremedin! Ondan da sıkıldın çok geçmeden.Karın yine tahamül edilmez oldu.Kızın zaten sadece vardı.Ve tabi bir mağazacı olarak yoğun bi iş hayatın vardı.Hergün sayım yapmaya başlamıştınız mesela.Sabahlara kadar çalışıyordun.Hani yaparız ya bazen bal gibi biliriz yalan olduğunu ama koşulsuz inanırız.Onun bahanelerinin üstüne, bahane ekler ikna ederiz en çok kendimizi.İşte öyle yaptı herkes.İkna oldular senin ailen için sabahlara kadar çalıştığına..

Birgün oldu ben boşanıcam, sevmiyorum onu dedin.Başkası vardı hayatında.Ne ilginçtir onuda çok sevdiğini söylüyordun.Kızın, ailen hiçkimse yoktu..Baktın  geçit vermiyorlar, çekip gitmeyi yeğledin bu defa.Hani sen ne yapsan eyvallahtı ya yine öyle olurdu.Fakat olmadı.Aramadı kimse seni gidince.Çünkü senden önemli biri vardı artık.Varlığıyla hepimizi büyüleyen ama senin göremediğin biri..Kızın tabi.Öyle güzel büyüdü ki..Her anını gördüm.Mucize gibi.

Dört yaşındaydı sanırım.''Acaba benim babam otobüstemi yatıyoo, minibüstemi yatıyoo, yoksa işyerinde yatağı var orda mı kalıyo'' diye sorduğunda.Ne denir ki..O türk filmlerindeki ''Baban seyahate gitti yavrum''lu replikleri bir kez daha haklı buldum.Bebekte olsa ikna etmiyor çocukları; babaların eve yatmaya gelemiyecek kadar çok çalışması...

Herneyse geri geldin yine kürkçü dükkanına.Kızına sözde babalık pozlaryla gönül almaya çalışıyosun.Hani bi ton borç bırakıp gitmiştin ya.Sonra bayramlarda bi kere bile aramamıştın.Farkındamısın gelip bir de tatil yaptın,onca şeyin üstüne o kaçtığın insanların evinde.Ve kimse kızmadı yine sana.Onca hataya rağmen  git demediler yine.

Ve şimdi yeniden evleniyosun.Hemde hayatımda tanıdığım en basit kadınla.Uğruna kızının büyüdüğünü göremediğin kadınla.Ama seviyosun dimi.Biz anlamıyoruz zaten sevmekten.Öyle kolay ki; bi çocuk yaparsın olmadı ayrılırsın başkasına gidersin.Eee aşk bu ne zaman geliceği belli olmaz.Vazgeçersin herşeyden sırtını dönersin.Herşeyden önemli aşk varya!!

Aslında neden bu yazı biliyor musun? Haftaya düğünün varmış ya facebookta yazmışsın hani.Ah şu teknolojide olmasa zaten!Ben belki dedim; hayatının her döneminde gerini toplayan insanlarıda davet edersin.Hani baba diyodun ya babama.O büyütmüştü, o seni yetiştirmişti ya.Ama sen korkuyodun dimi söylemeye.Gerekçen buydu.Hayır en çok da bu kısmına şaşıyorum. Sen onca şeyi yap, ardından tüm yüzsüzlüğünle gel,ama ben evleniyorum demeye utan, kork..İlginç doğrusu..

Herkes dilediği gibi yaşamakta özgürdür ama ben bu hayatı, kendi tekelinde yaşayan insanlara tahamül edemiyorum.Bu kişi kuzenimde olsa midemi bulandıryor.Sorumluluğun ''s'' sinden anlamayan ama ben seviyorum ulen varmı ötesi, diye aşkın en çiğ haliyle ortalığa düşenlere katlanamıyorum.Ne halin varsa gör dicem bundan sonra.Ama eminim sen iki gün sonra gelip, bak bu da yeni gelininiz dersin.

Babamdan korkuyosun ya hani.Ah sevgili kuzenim:keşke onun çeyreği kadar baba olabilseydin kızına...

3 yorum:

deeptone dedi ki...

kuzenin mi bu. cahil ve çocukmuş. korkak. sevgisiz. çok kişiyi üzmüş, çok hayatlkarı ezmiş. bencilliğin son kertesi.

ne etkileyici bir yazı bu.

Pele dedi ki...

Umarım aynı film tekrarlanmaz kocalık görevini bırakta baba olmaya yeltenmez kuzuçe..Allh hayırlısını nasip etsin dencek bişi yokk

pınar dedi ki...

deepblueagle; evet canım ne yazık ki bu zat kuzenim:( teşekkr ederim..

ezgi;umarım yeltenmz kuzum.Olan çocuklara oluyo başka kimseye değil zaten..