A Sosyallikten Kurtulma Çabaları Bir Kii

  Dün gece ablayla sinemaya gittik.Kışın en sevmediğim yanı, hayatın evle iş arasında sıkışıp kalması.İşte bizde biraz bunu kırmak, biraz da merakla beklediğimiz  ''Av mevsimi'' ni kocaman ekranda izlemek adına tuttuk sinemanın yolunu. 

Biletleri alırken, ablam, biraz önden al görmüyorum ben dedi.İyi dedim bende, çocuğa önlerden ortalardan bir yer istediğimizi söyledim.O da sağolsun en önden vermiş:/Yerimize oturunca bütün filmi başımız havada izlemek zorunda olduğumuzu anlayınca, bir arka sıraya geçtik.Neyse ki kalabalık değildi salon.Gerçi yine pek iyi değildi yerimiz.Filmdeki herkes devasa görünüyodu ve ses çok fazlaydı ama idare ettik.Gelelim filmle ilgili diyeceklerime:)

İşsizlik günlerimde kendimi,CSI New york,Cold Case,The closer,Ghostwhisperer gibi dizilere vurmuştum.Bir kaç bölüm ardarada veriyolar bide geceleri.Sabaha kadar izlerdim.Bir de üstüne okuduğum, Agatha Christie kitapları eklenince beğenme çıtam biraz yüksekte kalıyor haliyle.Aslına bakarsan güzel bir filmdi beğendim.Lakin biraz daha yaratıcı olabilirdi konusu.Yani daha filmin başında, katil bu ki, dedim zaten.Tabi haksızlıkta etmiyim yinede sürükleyiciydi.Ama ben, en çok Cem Yılmaz'ı beğendim bu filmde.Çok başarılıydı.Hele rahmetli Kazım Koyuncu'nun bir şarkısını söylediği sahne varki...Bayıldım.Kazım Koyuncu'yu da ayrı severim zaten.O yüzden iki katı bayıldım.:)Zaten Şener Şen'e söylenecek laf yok.

Lafın özü; sırf Cem Yılmaz' ın ve Şener Şen'in oyunculuklarını izlemek için bile gidilesi bir film:)