Küçükken annem oyuncaklarımızın bir bölümünü saklar,biz diğerleriyle oynamaktan sıkılınca onları çıkarırdı.Kaldırılan oyuncaklarımız ortaya çıkınca yeni oyuncaklarmış gibi mutlu olurduk.Aynı şeyi bugün yazlık kıyafetlerimi çıkartırkende hissettim.Büyümeye fena direniyorum...
5 yorum:
çok uzağım büyümeye.ama o bir okadar ısırarla yakınımda..ozaman soruyorum şimdi bir film repliğile hayata.. "biz büyüdükçe hayllerimiz küçülür mü baba? "
annenin taktiğini sevdim :) ilerde çocuğum olursa deniyim bari
-
Nyks
büyümek gerekmiyor ki. büyüme. hep ergen ruhlu kal. olgunlaşmayıver.
Durumu nasil guzel ifade etmissin.Benim de hissiyatlarim seninki ile ayni!
Severim deliyi;Biz büyüdükçe hayallerimiz küçülüyor ya maharet çocuk kalmakta belkide.Kendimizi hapsetmeden duvarların arasına..
Nyks;Dene dene hem ekonomik açıdan hemde çocuğun kıymet bilmesi açısından yerinde bir taktik kanımca:))
Deep;E sende haklısın.Varsın;evin küçük kızı olayım her yerde..
Lulu;Ne güzel hislere ortaklar bulabilmek:)
Yorum Gönder