Birazda Burdan Bakıyım Duruma..

Hayatın rolantide olduğu dönemler vardır bazen..

Sabah aynı saate kalkarsınız,kahvaltıda aynı şeyleri yersiniz,aynı duraga yürüsünüz.Ordaki yüzlerde aynıdır.Hatta bekledikleri noktalar bile değişmez.İşe gidersiniz aynı yüzler.Her günün trafiği farklıdır ama genele vurusanız yaptığınız şeyler aynılığın yer değişimidir sadece.

Akşam olur;aynı saatte, aynı arkadaşlarla çıkarsınız isten.Durağa gidersiniz yine.Aynı insanlar aynı bekleyiş...

Eve gitmeden markete uğrar muhtemelen bitmiş olan ayranınızı alırsınız.Kapıda bahçeyi sulayan komşularla gevezelik edersiniz biraz.Apartmana girersiniz panodaki fatura yığınını içinden size ait olanı ararsınız.Ve elinizde bi toparla çıkarsınız yukarı.Soluğu odanızda alırsınız.Çantanızı yerdeki mindere, kendinize yatağa atar öyle amaçsızca yatarsınız bir süre.İçerden ablanın sesi gelir.

Yemek yicek misin?

Yok ben aç değilim! diyip amaçsız yatışınıza bir müddet daha devam edersiniz.Sonra arkadaşlarınız gelir.Kahveler yapılır,yanında çikolata tabiki.Ve günün kritiği....Önceki günden pek farklı değildir sonraki gün yapılanlar..Ama sanki çok değişikmiş gibi uzun uzadıya anlatırsınız.Ve haftasonu için planlar yaparsınız.Haftasonuna gelene kadar defalarca revizyona uğrayacak olsa da o planlar, yinede yaparsınız.Derken gece yarısı olur arkadaşlar evlerine giderler.Uyku vakti...Elinizi yüzünü yıkayıp, dişinizi fırçalar, sevimli kuzuya sarılıp uyursunuz.Ertesi gün sabah aynı saattte kalka.......

Tüm bu aynılıkların huzur verdiği de olur insana.. Sıkıcı sabahların, eğlenceli akşamları da olur..Hayat böyle bişeydir belkide; sıradanlığı huzuru getirir bazen insana...