Bakıyım destan yazabiliyomuyum

Evrene verdiğim mesajların başıma ördüğü çorapları sökmekte varmış kaderde blogcanım.Yılolmuşikibinoniki ben haylaa iyimi kötümü sorunsalının göbeğindeki kızçe formumdan ödün vermiyorum ya; ne diyeyim kendime bilmiyorum.Nese olmuş baya ben gelmemişim buralara.Bak şimdi yazarken farkettimde özlemişim çokçana böyle gurbetteymişimde vatanıma dönmüşüm gibi oldu.İşte gerek cevaplanması gereken mimler gerek anlatmazsam içimde patlıcak olan belki saçma belki ibretlik hikayeler için bu hasretliğe son verdim.
Şimdi mimlerimi herbişeylerimi cevapliyeceğim tabisi de, onun öncesinde bir ısınma yazısı yazıyım istedim zira biraz daha yazmazsam deli olabilitem kuvvetle muhtemel:)


Eveet en son rejim diyoduk.Bu konudaki başarımı paylaşmayacağımı düşünmediniz heralde dimi.Azmim ve ben; hedef kiloya adım adım yaklaşıyoruz .100 gram 200 gram derken patır patır gidiyor sevgili fazlalıklarım.Çikolataya özlemim sayfalara sığmaz fekat, ne ayrılıklar ne özlemler gördü bu bünye bize komaz diyerekten öteliyorum hep:) Arada ufak tefek kaçamaklar olabiliyor tabi ama bu kaçamakları genelde kurbabalım ile yaptığımızı düşünürsek çokta problem olmuyor.Zira sonrasında vicdanımız rahatlasın diye yaptığımız fütursuz abartılıı yürüyüşler kontrolu yine elimize veriyor.Bakın bişeyi farkettim rejim yaparken en önemli şey rejim yapan başka bir arkadaştır.Ki bu arkadaşla kafanız bir çalışıyorsa kaçamaklarda onları telafi etmekte acaip keyifli olabilir.(kuccukkurbaya selam olsun:)


Gezmelerden tozmalardan kendimi alamıyorum demişmiydim.Bu duruma en sağlam tepki annemden geliyor tabiki.Gerçi 8 e vuran ev nüfusumuz biraz  sakinleştiriyor onu ama her akşam bi gönül alma seansımız oluyor yani..O değilde;sanki önceden hiç yaşamıyomuşumda şimdi dünya gözüm açıldı gibi.Yeni yeni insanlar var artık yanımda.Çok tanıdık ama bambaşka.Her zaman aşk değil dostlukta mutlu kılabilirmiş insanı bunu öğrettiler bana.Geçen aylarda fal baktrmıştımda bi yerde.Adam ne çok kız var etrafında uzak dur biraz falan diye çemkirmişti bana.Biraz manyaktı evet.Gözlerini pörtleterek bişiler anlatmasından tırsmıştım ama merak işte.Hoş güzel bişide söylemedi yani:/ Nese şimdi bakıyorum etrafımdaki her kafadan ama can dan bisürü arkadaş var.Ve ilginçtir yalnızlıktan mutlu olmaya başladım.Bi ilişkiye başlama ihtimalinde bile kılıçlarımı kuşanıyorum.Fazlamı tahamülsüz oldum ya da artık merhametimimi kaybettim bilmiyorum ama kimse için daha doğrusu bi erkek için kılımı kıpırdatıcak potansiyeli görmüyorum kendimde.Olucak bişi varsa birazda kendiliğinden gelsin artık kafasındayım.Hayatta mucizeler varmış kuzuçem öyle diyor ve gösteriyor da kendi hayatından örneklerle:)Belkide ona inanmalı bilmiyorum ki.
Çok eskilerden biri  "özledim.. " yazmış gece.Okuyunca bi güldüm önce.Zamanında onca emek verirsin umurlarında olmaz sonra özledim.Oldu canım başka derler adama.Cevap vermek gelmedi içimden..Hani bazı insanlarla ilişkiler yüzsüzlük boyutunda oluyor ya.Bu da öyle bir durum.Eskiden canım acırdı şimdi gülüyorum.Ne garip hayat,biri geliyor ve tüm eskileri darmaduman ediyor.Sonrasında önceden koşakoşa yapacağın şeyler anlamsızlaşıyor.Cevap vermeye elin gitmediği, gülüp geçilen oluyor.Değişik şeyler işte.


Yani sonuç olarak iletişimin dibine vurduğum, ben olduğum günlerdeyim.Maşallah dediğim kırk gün yaşar diye fazlada pollayannalık yapmadım bak, araya iki bunalım sıkıştırdım:) Sonra neden niçin bu ne falan deme.Ziyadesiyle saçma karışık bi yazı olmuş olabilir panik yok arada yapıyorum böyle.Vedamı etmeden Sevgili kurbabalımın bana haftalaaaar öncesinde yazdığı atışmalı maniye bir cevap vermek isterim;


Rejimde de eriyoruz vuslata
Annelere rağmen veda ettik bak birkaç gram yağa
Fallardan da çare yok inandım ben buna
Umutsuz vakayım balderesi vay bana vaylar bana


Romeo demişsin neydi o acaba?
Beyaz at siyah at derken kaldık yine başbaşa
Hayat yorup dursada serdar anlar  bizi  takma kafana
Bu yaz eğlence bizi bekler  kurbabalı hazırlan sen yolculuğa :)


Mimlerde görüşmek dileğiyle.öperim:*