4 Kasım 2010 Perşembe

Sabır..........

Sığamıyorum bu aralar hiç bi yere.Akşam olsada eve gitsem, battaniyemin altında tomurcuklu çayımla beraber kendimi  dizilere vursam diye bakan ben; şimdilerde eve adım atmak istemiyorum üstüme geliyor duvarlar..Nefes alamıyorum.Annenim n'oldu benim kızıma sorularına cevap veremiyorum.Dizine yatıyorum sadece, uyuyakalmış numarası yapıyorum...

Dikkatimi verememiyorum  hiçbişeye  ve hata yapıyorum sürekli.Bu aralar fazlaca gergin olan patronum benimle ilgili olmayan hataların  faturasınıda şahsıma kesiyo zaten.

Dikkatsizsin pınar!!
O teklifteki hatayı nasıl görmedin pınar!!
Kedi cama çıktı neden engel olmadın pınar!!

Ne güzel dimi; patron olunca başka şeylere sinirlensen de hırsını çıkartacak kölelerin olabiliyor.Önemli değil karşındakinin de gergin sıkıntılı olması..Afedersiniz de sus..Hakkını bile arayama çünkü ne dersen de haksızsın...

Sıkılıyorum artık! bunu sana kaç milyon kez söylücem bilmiyorum ama herkesin sürekli benden olgunluk, sabır beklemesine tahamül edemiyorum.Ne görünüyorum ordan anlamdım ki süperman falan mı!!

Onla konuştuk birde geçen gün.Söyledim içimdekileri yüzüne,sustu sadece senin sabrına hayranım dedi, ben olsam dayanamazdım belki dedi kötüyüm bunalımdayım dedi,sonra ben yine konuştum o dinledi,sustu neden konuşmuyosun dedim utanıyorum dedi.Bitsin dedim, bırakmam seni, sabret herşey yoluna girecek dedi..SABRET!!! Nereye kadar sabredicem ben, hanginize sabredicem...

Sen benim için çok önemlisin diyen herkes neden canımı yakıyor.İstemiyorum artık önemli falan olmak..Hiçbişey istemiyorum artık......

Hiç yorum yok: