Geçen hafta sonuda arkadaşımın düğününde çook eski bi arkadaşımla karşılaştım.Gerçi o beni tanımakta baya bi güçlük çekti ama olsun hakkı var.Seneler içinde en çok evrim geçiren ben oldum sanırım aralarında.İki gündür sürekli anılarımızı tazeler haldeyiz.Şunu hatrladın mı bunu hatrladın mı diye.Hatırladıkça eğleniyorum.Diyorum ki;eski dostlar iyidir.Hoştur:))
"..Söz vermiştim kendi kendime: Yazı bile yazmayacaktım. Yazı yazmak da bir hırstan başka ne idi? Burada namuslu insanlar arasında sakin ölümü bekleyecektim. Hırs, hiddet neme gerekti? Yapamadım. Koştum tütüncüye, kalem kağıt aldım. Oturdum. Adanın tenha yollarında gezerken canım sıkılırsa küçük değnekler yontmak için cebimde taşıdığım çakımı çıkardım. Kalemi yonttum. Yonttuktan sonra tuttum öptüm. Yazmasam deli olacaktım...” Sait Faik Abasıyanık..
17 Mayıs 2011 Salı
Eskiler başkadır.
Eskiye takıntım olduğunu söylemiştim dimi size.Değişik bir çocukluk geçirdim aslında, bir taraftan eğlencenin dibine vuran bir taraftan kilolu bi kız olmanın üstünde bıraktığı eziklikle mücadele eden.Şimdilerde normal kiloda olsam bile bu hissiyattan pek kurtulamadım sanırım.Ama her ne hikmetse çocukluğumdan kalan herkes, herşey öyle kıymetli ki nazarımda.O günlere dair bi anı hatırladığımda yada bir arkadaşımla karşılaştığımda ağzımı toplayamıyorum sevinçten.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
:) evet, eskiyi sevdiğin biriyle yad etmek cidden çok güzeldir :)
10 sene sonrada bugün yaşadığımız zamanı özleyeceğiz. demekki güzel olan özlenen eski değil ; kaybettiklerimiz.
maya;gerçekten öyle :)
bu mutu;Bugünde bulamadıklarımızı dünde arıyoruz sürekli.Gün geçtikçe samimiyetten uzaklaştığımızı hissediyorum ben,bu yüzden hep geçmişi özleyenlerden olucam sanırım..
Yorum Gönder