Uyumak Yok!

Harikanında ötesinde bir haftasonu geçirdim.Her anı ayrı güzeldi.Böyle bir motivasyon lazımış bana anladım:)

Yaklaşık 15 kişi bir minibüse doluşmak suretiyle güle oynaya çıktık yola.Normalde bitmeyen o, altı saatlik yol -Uyumak Yok- sloganlarımız eşliğinde bir çırpıda bitiverdi.Köye vardığımızda; ananemin mekik kokuları tee yolun başından duyuluyodu.Sabah kahvaltıyı poğaçalarla, öğlen yemeğini mekiklerle, akşam yemeğinide pideyle yaparak rejimin dibine vurdum zannediyorum.Heh bide sütlaç tabi onuda unutmamak gerek:) 

Gece de, davul zurna ve akordiyon eşliğinde yediklerimizi erittik.Şunu da çal bunu da çal diye dayatmalarımız sonunda  "Ben onları bilmiyom beya, bi öğretin bakam " diye isyan eden davulcumuzun muhteşem sesi eşilğindeki fasıl ile gecenin eğlence kısmını tamamladık.Ama uyumak yoktu tabi. Sabaha kadar oturduk.Ertesi gün erkenden kalktık piknik için.Piknik eğlenceden daha kalabalık oldu.O kadar ki insanları doyurmaktan biz aç kaldık.Voleybol ,yakar top,halat çekme,basma(bir çeşit gürcü oyunu),kumuk.. gibi pikniğin tüm gereklerini yerine getirdikten sonra yola çıkma vakti geldi ne yazık ki:/ 

Haftasonuna damgayı vuran ise yine sevgili kuzenim oldu.Birazcık kafayı bulduğundan gece kendi yatağı yerine annemin yanına yatmış.Sabah kalktığında; teyzem yanlış yatmış benim yatağım ordaydı ki, diyerek kendini savunuşu takdire şayandı doğrusu.

Dönüş yolumuzsa hayli çileli geçti .Fenerbahçenin şampiyonluğu üstüne birde tatil dönüşü olması sebebiyle körfezi dolaştık.Bitmek bilmeyen otoban bizi opete hasret bıraktı.Her güzel şey gibi bu da geçti gitti geçmeseydi iyidi de. İşte birdahaki baharı bekliyorum artık sabırsızlıkla:)