An Gelir -El- Olursunuz Kendinize!

Bencilmişim ben...Yorgun olduğunu söyleyen sevgiliye attığım bir mesajın üstüne öyle dedi ablam.Dalga geçer gibi cevap vermişim farkında değilmişim..Kabul etmesemde sürekli insanları iğneliyomuşum bla bla..Aslında ilk söylediğinde; biri de beni düşünsün artık diyip çektim kapıyı gittim ama düşününce hak verdim ona.Evet ben bazen çok bencil olabiliyorum.Çünkü normal bir insana oranla kendime daha çok acı çektirebilme yeteneğim var.Olmayan şeyleri üstüme alınma sonrada kurup durmalarım var.Çünkü benim ya kesin doğrularım yada kesin yanlışlarım var. "Evet seni anlıyorum ", derken bile insanları anlamıyorum aslında.Bi yerlerde; ama öyle de o zaman neden böyle olmuyor diye sorgulamalarım devam ediyor.

Garip bir süreç yaşıyorum nerde duruyım nasıl davranıyım gerçekten bilmiyorum.İçimden geleni yapıyım diyorum olmuyor,olması gerekeni yapıyım diyorum olmuyor.Kendimi köşeye sıkışmış gibi hissediyorum.İçimdeki kah bencil, kah mazoşist,kah melankolik kızla kavga ederek bitmesini bekliyorum....

Bak işte yine bana döndürdüm olayı farkettin mi?  Yine kendi olmalılarıma kaçtım.Ben bunları yaşarken o ne yaşıyor yoksaydım yine.Ablam yerden göğe kadar haklı aslında bencilim ben!!

Hem kendime, hem ona, hem herkese bencilim...