8 Kasım 2010 Pazartesi

çok

Ağlamak istiyorum çok.ama öyle elimde selpak kibar kibar deil.bildiğin bağıra çağıra.Küçükken annem dışarı çıkmama izin vermediğimde yaptığım gibi...O çok sevdğim şehire gitmeyi istiyorum bide,çocukken hep saklandığım  yerde oturmayı.Çok alakasız birinin yanımda olup beni teselli etmesini, duymak istediklerimi söylemesini .İkna olmak istiyorum yormamaya kendimi...

Hiç yorum yok: